เมื่อวันหนึ่งมีเขาเข้ามาในชีวิต แล้วก็... (ใครกลัวการมีแฟนควรอ่าน)

เรารู้จักผู้ชายคนหนึ่งมาปีกว่าๆแล้ว เราเริ่มรู้จักกันจากความเป็นพี่เป็นน้องคณะในโครงการเดียวกัน เราเจอกันครั้งแรกผ่านการเข้าร่วมกิจกรรมพบปะรุ่นพี่รุ่นน้องตามปกติ พี่เขาดูเป็นคนขรึม เข้ม ดูน่าเกรงขาม (น่ากลัวมาก) แต่แววตาดูแปลกๆ ลึกๆเหมือนมีความอ่อนโยนซ่อนอยู่ ครั้งแรกเรานึกว่าพี่เขาอยู่ปีสูงแล้ว ความจริงคือปี2 เอง555555 และแล้วเมื่อพี่เขาแนะนำตัวครั้งแรก โอ่ยยอีนี่กะเพื่อนอดขำไม่ได้ คนอะไรหน้าดุแต่พูดเหน่อ มันดูขัดกับชิบ เชื่อไหมนางก็ยังเก็ก ทำขรึมต่อจ้า ตลกสิ้นดี55555  แล้วเราก็ต้องมาร่วมกิจกรรมแทบทุกวันประมาณเกือบเดือน เจอทุกครั้งก็ได้แค่สวัสดี แล้วไม่กล้าที่จะสนทนาด้วยต่อ หือ กลัว วางตัวไม่ถูก แทบไม่เคยสบตาพี่เขาเลยด้วยซ้ำ แบบมองหน้าไม่ติด กลัวพูดไรผิดแล้วโดนดุ  เราประหม่าทุกครั้งที่ต้องแสดงออกต่อหน้าพี่คนนี้ แรกๆเรากับเพื่อนนี่นั่งรวมหัวกันนินทาพี่เขาด้วย คนอะไรเคร่งจังว่ะ ดุจัด หน้าตาอย่างกะโจร &@!?;%~^€+#?฿ ตามประสาคนโดนกดดัน เป็นพี่ที่มีบทบาทในการจัดกิจกรรมแต่เราไม่ได้แอดเฟสไปก่อนเลย คุยส่วนตัวก็ไม่เคย เห็นการสนทนาของพี่บ้างในไลน์กรุ๊ป เอ้ะ อีพี่นี่ตลกดีแฮะ ! มาเรื่อยๆสักระยะพี่เขาเริ่มแสดงออกกับเรามากขึ้น เริ่มจากการชอบมองหน้าเรา ทุกครั้งที่หันไปก็จะเจออีพี่นี่สบตาตลอด รู้สึกมาตลอด แอบกลัวๆจิตๆนิดๆ หลังๆเราเริ่มอยากคุยกับพี่เขาบ้าง อยากถาม อยากสนิท เหมือนพี่กับน้องทั่วไป เพราะแอบเห็นอีกมุมหนึ่งของเขา เขาน่ารักดี มองโลกในแง่ดี เป็นผู้ใหญ่ดี เชื่อป่ะ เราเริ่มมองเขาว่าหน้าเหมือน อั้ม อธิชาติ ทั้งๆที่คนอื่นมองว่าพี่เขาเหมือนโจร 5555555 ไม่รู้ว่ะ ตอนนั้นคิดจริงๆ เคยกะจะเขียนเมล์บล็อคบอกแล้วด้วย จนวันหนึ่งมีเหตุการณ์หนึ่งที่พีคสุดๆ เริ่มจากพี่ๆสั่งภารกิจ แล้วพี่คนนี้ให้ไปหาเปลือกหอย มาให้ดู พอเราไปหา ทำภารกิจเสร็จเรียบร้อย เราก็ทิ้งมันไป คืนนั้นแหละจ้าาา นางถามผ่านไลน์มาจ้า ว่าได้เก็บมันไว้ไหม เราตอบว่าทิ้งไปแล้ว นางดุอีกบอกให้ไปหา ไอ้เราก็กวนตีนกลับไปบอกงั้นวานให้พี่ไปหาให้ที ทิ้งไว้ที่เดิมแหละ จนเราลืมไป ต่อมามีเรื่องเล่าเกี่ยวกับนาง นี่พีคสุด เพื่อนพี่เขามาเล่าให้ฟังว่าวันนี้นางรู้สึกผิดมาก ที่ช่วยชีวิตนกตัวหนึ่งไม่ได้ และเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มันตาย เราฟังแล้วตัดภาพไปที่หน้าโจรๆของพี่เขา โคตรฮาอ่ะ โอ้ยคนอะไร หน้าตาอย่างโจร จิตใจอ่อนโยนชิบหั้ย5555 และหลังจากจบกิจกรรมเหล่านี้ไป เราก็ได้เริ่มคุยไลน์กันมากขึ้น เราก้อดไม่ได้ที่จะหยิบเอาเรื่องนั้นมาล้อ พี่เขาก็เลยเล่าให้ฟังว่า วันนั้นสาเหตุก็เกิดจากเรานี่แหละ เห้ย เราก็งง อะไรว่ะ นางบอกว่า หลังจากที่คุยไลน์กับเราวันนั้น แล้วเราวานให้ไปหาสัตว์นั่นนางไปหาจริงๆจ้า จนบังเอิญไปเจอเหตุการณ์นั้น และทำให้สัตว์อีกตัวต้องตาย นางบอกให้เราแผ่เมตตาด้วย อุ่ย เรานี่แบบอึ้ง เห้ย จริงดิ วินาทีที่คุยกันเรื่องนี้ เราเริ่มประทับใจ หัวใจเต้นแปลกๆ หลังจากนั้นเราก็คุยกันบ่อยขึ้น และทุกวัน แรกๆนี่เราเคยเป็นไหม ยังไม่ง่วงนะแต่รู้สึกว่าเราชวนเขาคุยเยอะไปแล้ว เลยเลือกที่จะไม่ตอบ แล้วมาตอบใหม่ตอนเช้า และก็เป็นแบบนี้สลับกัน จึงทำให้มีบทสนทนาต่อในวันถัดๆมา เป็น ผช คนแรกที่คุยด้วยแล้วไม่เบื่อเลย รู้สึกเป็นตัวของตัวเองมาก พี่เขาเป็นคนทำให้เรารู้สึกกล้าพูด กล้าเปิดตัวตน ไม่มีท่าทีว่าจะเบื่อเรา เอ่อ เฟสบุ๊คพี่เขาเพิ่งจะมาแอดเราตอนหลังจบกิจกรรมสักพัก เชื่อป่ะ เราแทบไม่เคยส่องพี่เขาเลย รูปก็ไม่ส่อง เป็น ผช ที่เราไม่กล้ามองหน้าสบตา ทั้งต่อหน้าหรือแม้กระทั่งมองผ่านรูปก็ตาม อีกอย่างเราไม่อยากไปส่องเรื่องส่วนตัวพี่เค้าจริงๆนะ แทบไม่อยากไปวุ่นวายกับพี่เขา เจอหน้าก็สวัสดีทักทายปกติแล้วเราก็รีบหลบหน้า แต่ทำไมเราถึงคุยกันได้ถูกคอมาก เราแอบๆคุยกันตลอด แทบไม่มีใครรู้เลยว่าเราคุยกันแบบไหน เริ่มคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ เราคุยกันมาหลายเดือน เรารับรู้ชีวิตประจำวันตลอด พี่เขาเริ่มขอเบอร์อยากคุยกับเรา เราบอกไม่ชอบคุยโทรศัพท์ นางก็หาเรื่องจนเรายอมให้(นางมาบอกว่าความจริงเบอร์เราหาไม่ยากเพราะประวัติของน้องทุกคนแล้ว แต่นางอยากให้เรายอมให้กับตัวเองดีกว่า...อื้มมม) พี่เขาเริ่มจากการโทรมาปลุก และให้เราโทรไปปลุกอยู่เรื่อยๆ มันแบบเห้ย ทำไมรู้สึกดีแปลกๆ ไม่เคยทำให้ใครแบบนี้มาก่อน คุยมาเรื่อยๆพี่เขาเริ่มทำอะไรที่เราคาดไม่ถึงหลายอย่าง คือมันน่ารัก น่าประทับใจมาก กำลังพอดี ไม่รุกมาก ค่อยเป็นค่อยไป เราชอบคนแบบนี้แหละ คาดไม่ถึงแบบนี้
      และแล้วเพราะเรื่องที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น ตลอดระยะเวลาที่เราคุยกันมาหลายเดือนจนเราต่างรู้สึกว่าชอบกันแน่ๆแล้ว และหลังจากไปทำค่ายด้วยกัน แล้วบังเอิญชะมัดเล่นบัดดี้ เราดันจับได้พี่เขาเป็นบัดดี้ ระหว่างอยู่ในค่ายนั้นเราก้ไม่ค่อยได้คุยกันต่อหน้านัก ได้แต่คุยกันในไลน์ตลอด เราก็แอบซื้อน้ำ ซื้อขนมไปเทคตลอด นางก็เข้าใจว่าให้ตามประสาคนคุยๆกัน ไม่ได้คิดว่าเราเป็นบัดเดอร์ 5555 ในค่ายเราเริ่มเห็นสิ่งต่างๆที่พี่เขาทำ แบบได้ใจไปหลายอย่าง คนดีว่ะ ประทับมากขึ้น และเราเริ่มกล้าคุยกันต่อหน้ามากขึ้น คืนสุดท้ายก่อนจะกลับเราได้มานั่งคุยกันท่ามกลางอากาศหนาวแต่โคตรรู้สึกอบอุ่นชะมัด หลังจากนั้นเราก็เริ่มรู้สึกหลงรักเขาแล้วแหละ กล้าเจอ กล้าคุยกันมากขึ้น ผ่านมาไม่กี่วันความจริงบางอย่างก็ปรากฏ เฮ้อ เรากำลังจะกลายเป็นมือที่สาม ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยรู้มาก่อน เพื่อนคนหนึ่งเคยเตือนก็แล้ว เราก็ไม่ได้เชื่ออะไรมาก คิดว่านั่นคือแฟนเก่าเพราะเราก็เคยถามพี่เขาไปแล้ว เชื่อใจพี่เขา ไม่คิดว่าเขาจะโกหกเรา ตอนนั้นคือ รักครั้งแรกก็ต้องมาเจอเรื่องโคตรพีคขนาดนี้เลย ทำใจลำบาก ควายมาก เสียใจมาก กูกลายเป็นคนเลวไปโดยปริยาย ทั้งๆที่กูไม่รู้ ไม่ได้ตั้งใจ เจ็บและเสียความรู้สึกมาก แต่ลึกๆคือยังรักเขาอยู่...สุดท้ายเขาเลือกเรา ลำบากใจ ทั้งที่เขาทำกับเราขนาดนี้แล้ว เพื่อนก็ห้ามกลับไปคบ แต่ทำไมเรายังรู้สึกว่ารักเขาอยู่ว่ะ เราห่างกันไปสักพัก แต่สุดท้ายเราก็ใจอ่อนกลับมาคุยกับเขา เพราะเห็นว่าพี่เขาน่าจะรักเราจริงๆ อีกอย่างเราก็รักเขา เอาไงดีว่ะ เราก็เริ่มแอบคุยกันอีกครั้ง เพราะกลัวเพื่อนว่า กลัวคนอื่นด่าว่าโง่ พี่เขาก็พยายามทำให้เห็นว่าเขารักเราจริง เริ่มจากเขาใช้เวลา1เดือนเพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองบางอย่าง โดยการงดแอลกอฮอล์ตั้ง 1 เดือน....จ่ะ แต่ช่างเถอะก็ยังดี ผ่านมาจนครบ1เดือนในวันที่ 28 กุมภาพันธ์ พี่เขาก็เลยถือเอาวันนี้ขอเราเป็นแฟนจริงๆจัง ด้วยการทำเซอร์ไพร์สน่ารักๆ โดยการนำไอดอลของเรามาล่อ จ้าก็เค รับรัก เสร็จแล้วพี่เขาก็รีบไปร้านเหล้าตามที่นัดกับเพื่อนไว้  ค่ะ ประทับใจ 🙄
     หลังจากนั้นมาจนถึงทุกวันนี้เราก็ยังคงคุยกันทุกวัน คุยเยอะเหมือนเดิม ชนิดที่อีกคนเงียบ อีกคนก็หาเรื่องมาคุยกันได้ตลอด ข้ามวันข้ามคืน เจอกันก็บ่อยกว่าเดิม ตัวแทบติดกัน วันไหนไม่เจอกันจะรู้สึกอึดอัดมาก แสดงออกว่ารักกันก็มากคิด เมื่อก่อนเรากลัวสายตายคนอื่นมองเราแง่ลบมาก แต่ตอนนี้เริ่มมองข้ามแล้ว พี่เขาสอนให้เราแคร์ตัวเอง แคร์คนที่เรารักดีกว่า จนเรากล้าเปิดตัว ไปเที่ยวด้วยกันบ้าง ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆอีกต่อไป คนอื่นก็คงเข้าใจและน่าจะยอมรับเราได้แล้ว เรารู้สึกได้ว่าไม่มีวันไหนเลยที่ผู้ชายคนนี้จะมีท่าทีเบื่อเรา ทั้งที่เราเริ่มแผลงฤทธิ์ แสดงความร้ายกาจ งี่เง่า เอาแต่ใจมาบ้างแล้ว แต่นางก็รับมือไหวตลอด อดทนที่สุด ไม่เคยด่าเสียๆหายๆเราเลยสักครั้ง ยอมเราตลอด สุดท้ายเราก็ใจอ่อน แพ้ความดีของพี่เขา เราเลยต้องรักษาคนที่รักเราเอาไว้ ใครไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก มันอธิบายยากและซับซ้อนจริงๆ คือดีกับเราชนิดที่เราไว้ใจเขามาก อยากอยู่กับคนนี้ไปตลอดชีวิต เพราะไม่คิดว่าจะเจอผู้ชายที่ดีและรักเราได้มากกว่านี้แล้ว คิดว่าเราคงอยู่ด้วยกันได้อีกนาน ถ้าวันหนึ่งพี่เขาไม่หมดความอดทนกับเราซะก่อน 55555
     ก็นี่แหละที่อยากให้อ่าน อยากบอกว่าอย่าปิดกั้นตัวเอง และต้องรู้จักให้โอกาสคนที่เรารัก ถ้าเรารักเขาจริง เราจะมองข้ามสายตาคนอื่น เราจะรู้จักแบ่งเวลาเอง จนหัวปั่น5555 เราจะมีความสุขเล็กๆที่หาจากคนอื่นไม่ได้ เราจะเริ่มมีความฟรุ้งฟริ้งในตัวเอง ชีวิตเราจะเริ่มมีสีสัน เมื่อเจอปัญหาเราจะเริ่มสตรอง และรู้จักรับมือกับปัญหา เราจะงี่เง่า เราจะขี้งอน แล้วเราจะรู้เองว่าจะมีใครสักคนที่รักเราจริง จนยอมเราได้ทุกอย่าง

ไม่มีอะไรมากวันนี้ก็ Happy 1th year anniversary นะคะพี่ที่รักของเค้า รักกันนานๆนะ ขอบคุณมากๆ ที่ทำให้เค้าได้มีแฟนสักที และได้ผ่านช่วงดราม่ามาด้วยกัน จ่ะ... รักพี่มากนะ 55555

ปล.ในขณะที่เรามาเขียนกระทู้นี้นางได้เกิดความสงสัย ว่าเราได้ทำไมแชทๆ หายๆ ผิดปกติ เราไปก่อนนะ หวังว่าเขาอาจผ่านมาเห็นและเข้าใจ

ขอบคุณเพื่อนๆที่ทนอ่านจนจบนะ ถ้าเราพิมพ์งง พิมพ์ตก พิมพ์ผิด ได้โปรดให้อภัยเราด้วย #มือใหม่ แฮะๆ